Lunula (fragment skarbu z Pińska)

Ten typ lunuli jest datowany na 2 połowę X wieku. Jest ona bogato dekorowana guzkami otoczonymi pojedynczymi liniami drobnej granulacji. Pozostałe pola płaskiej powierzchni pokrywają podwójne i potrójne linie ułożone z ziarenek drobnej granulacji tworzące geometryczne wzory: trójkąty w kształcie litery V, jodełki, zygzaki. Na uchwycie do zawieszania znajduje się gruba, malinowata granulacja. Jubiler starannie dobierał granulki do rożnego kształtu dekoracji. Wszystkie granulki mają identyczny kształt i wielkość, co sugeruje technikę ich wytwarzania z użyciem sita żelaznego.